معرفی رشته روانشناسی از زبان روانشناس

در این مطلب می خواهیم از زبان اساتید برجسته رشته روانشناسی، دانشجویان دانشگاه های برتر و رتبه های برتر، به معرفی رشته روانشناسی بپردازیم.

معرفی رشته روانشناسی

از زبان یک روان شناس برجسته

دکتر بهزاد چاوشی  “دکترای تخصصی روان درمانی و روان شناس بالینی”

تو رشته ما کار یاد گرفتن و مهارت پیدا کردن یه جورایی مثل چالش کای هوگیو یا همون قاعده راهبه های ژاپنیه(بهتون توصیه میکنم راجب این چالش که درباره سرسختی ذهنی و تعهد است بخونید.)

فریب دانشگاه را نخورید!

دکتر بهزاد چاوشی در ادامه معرفی رشته روانشناسی اینطور نوشتند:

تقریباً تو دانشگاه چیزی یاد نمی گیرید جز یه مشت تئوری تاریخ گذشته و یه سری استاد که به ندرت آدم حسابی میشه توشون پیدا کرد. بگذریم، وقتی میرفتم مرکز مشاوره دانشگاه تا دانشجو های مراجعه‌ کننده به اون مرکز رو ببینم تقریباً هیچی بلد نبودم و یه مشت حرف مفت تحویل بندگان خدا میدادم. یه دوربین هندی کم سونی داشتم، برای اینکه بتونم کیفیت کار و قدرت تشخیص ام رو بالا ببرم تصمیم گرفتم از مراجعانم با اجازه کتبی فیلم بگیرم. بعد از جلسه تازه کار من شروع می‌شد، بارها و بارها فیلم ها رو بازبینی می کردم، ده بار بیست بار و حتی سی بار می شد فیلم هارو بالا پایین می کردم تا بفهمم گره کار طرف کجاست! خیلی وقت ها هم هیچی به هیچی! کلاً فرآیند ناکام کننده ای بود برام…

مطلب پیشنهادی: دروس مهم برای قبولی در رشته روانشناسی

یک ایده و ابتکار

جناب دکتر وقتی به اینجای داستان و معرفی رشته روانشناسی رسیدن، به فکرشون به ایده میرسه:

یهو یه فکر جدید زد به سرم، چرا فیلم جلساتم رو همکلاسی و استادام و مابقی همکارام نبینن؟! چرا نظر اونا رو کنار خودم نداشته باشم؟ اومدم تو دانشگاه همه رو تو جلسه ژورنال کلاب جمع کردم و فیلمام رو پخش کردم، ولی شاید باورتون نشه به جز چند تا کامنت خوب، همگی به جای نقد علمی، حرفشون این بود که چرا صندلی ات نزدیک مراجعه کننده خانومه?حالا بیا بهشون بگو که آقا جان مجبورم صندلیم 10 سانتی متر نزدیک مراجع باشه تا تو فیلم هر دومون باشیم.

خلاصه، در نهایت تصمیم گرفتم ازاستادای خارجی استفاده کنم، با بد بختی فیلمام رو زیر نویس خارجی می کردم و واسه این و اون می فرستادم تا یکی پیدا بشه جواب پرسشام رو بده. دریغ از یک پاسخ! پس هیچ چاره ای واسم نمی موند تا خودم برم جلو… مدام رفتم این ورکشاپ(کارگاه) اون ورکشاپ ولی تا یه جایی برام خوب بود ولی از یه جا دیگه مطالب تکراری و سطحی به نظرم میومدن.

تهدید به اخراج!

همه این ها رو شما در برهه ای در نظر بگیرید هم دانشجو ام، هم باید کار کنم، هم ازدواج کردم، اوضاع و احوال خونه و خانواده رو به راه نیست تا اینکه یه روز صبح از خواب پا میشم و به گوشی مهشید (همسرم) از دانشگاه من زنگ میزنن که آقای چاوشی من فلانی هستم از معاونت آموزشی دانشگاه علوم بهزیستی! در جلسه امروز کمیسیون آموزشی دانشگاه، تصمیم به اخراج شما گرفته شده چراکه از ددالین (موعد مقرر) تصویب پروپوزال دکتراتون یه سالی گذشته! من پوکیدم! پاهام شل شده بود و نفسم از شنیدن این خبر بالا نمیومد. بماند که چه قدر دوندگی کردم تا بالاخره بهم فرصت مجدد دادن و من سال 94 دکترام رو طی یه مدت هفت ساله دفاع کردم و فارغ‌التحصیل شدم. سال 81 وارد دانشگاه‌ شدم و سال 94 اومدم بیرون!

به نقل از کانال تخصصی دبیران روانشناسی: لینک مطلب

معرفی رشته روانشناسی- خاستگاه روانشناسی

خاستگاه های تاریخی روانشناسی را می توان تا فلاسفه بزرگ یونان باستان پی گرفت. مشهورترین آنان سقراط، افلاطون و ارسطو بودند که پرسش هایی بنیادین در باب زندگی روانی آدمی مطرح کردند:
? هشیاری چیست؟
? آدمیان ذاتاً منطقی هستند یا غیر منطقی؛؟
? آیا چیزی به نام انتخاب آزاد وجود دارد؟
اینگونه سوال ها امروزه نیز همانند دو هزار سال پیش در خور اهمیت اند؛

این سوال ها با ماهیت ذهن و فرآیندهای ذهنی و روانی سروکار دارند.

یکی از نخستین مناقشه ها در حوزه روانشناسی در این کلام خلاصه می شود که آیا توانایی های آدمیان فطری است یا از طریق تجربه، کسب می شود.

در این باب، دو دیدگاه فطری نگری و تجربه گرایی مطرح شد که در نهایت مناقشه بین فطری نگری و تجربه گرایی امروزه تحت عنوان °مناقشه طبیعت _ تربیت° ادامه دارد.

? معرفی رشته روانشناسی – سر آغاز روانشناسی علمی

هرچند طی قرون متمادی فلاسفه و دانشمندان همواره به کارکرد ذهن و بدن آدمی توجه نشان می دادند اما آغاز روانشناسی علمی را معمولاً مقارن با تأسیس نخستین آزمایشگاه روانشناسی توسط #ویلهلم_وونت در دانشگاه لایپزیک آلمان به سال ۱۸۷۹ می دانند.

وونت بر این باور بود که ذهن و رفتار را نیز همانند سیاره ها و مواد شیمیایی یا اندامهای بدن آدمی می توان بررسی و تحلیل کرد.

معرفی رشته روانشناسی – موضوع روانشناسی

سوال هایی که در دانش روانشناسی مطرح می شود با همه‌ ی جوانب زندگی آدمی سروکار دارد. مثلا می پرسیم شیوه فرزند پروری والدین شما چه اثری در شیوه ی فرزند پروری خود شما دارد؟

آیا مرد ها هم می توانند بخوبی زنان از نوزادان مراقبت کنند؟
آیا می توانید در خواب هیپنوتیسمی تجربه ی تلخی را با جزئیات بیشتری به خاطر آورید؟
نیروگاه های برق هسته ای چکونه باید طراحی شوند تا اشتباه های آدمیان به حداقل ممکن برسند؟
فشار روانی درازمدت چه تاثیری بر دستگاه ایمنی بدن آدمی دارد؟
آیا در درمان افسردگی روان درمانی موثر تر از دارو درمانی است؟
#روانشناسان به کمک آزمایش‌ها سعی می کنند به این پرسش ها و پرسش های بسیاری از این گونه پاسخ دهند.

روان‌شناسی در عین حال از طریق تاثیری که بر قوانین و سیاست گزاری ها دارد بر زندگی ما اثر می گذارد.
قوانین مربوط به تبعیض نژادی، مجازات اعدام، هرزه نگاری، رفتار جنسی، و مسولیت پذیری افراد در برابر اعمال خود. همه از نظریه ها و پژوهش های روانشناختی اثر می پذیرند.

برای مثال، قوانین مربوط به انحراف جنسی طی چهل و پنج سال اخیر دستخوش تغییرات چشمگیری شده اند، زیرا پژوهش ها نشان داده داده که بسیاری از اعمال جنسی که در گذشته انحراف به حساب می آمدند اینک اعمالی “بهنجار” به شمار می آیند، به این معنا که بسیاری از مردم به آنها دست می زنند.

با توجه به اینکه روانشناسی بر بسیاری از وجوه زندگی ما اثر می گذارد، شایسته است حتی کسانی که در پی کسب تخصص در این رشته نیستند آگاهی مختصری از این #دانش_پویا داشته باشند.

منبع:
#کتاب_زمینه_رواشناسی_هیلگارد

معرفی رشته روانشناسی از زبان محمد پویا، روان‌شناس بالینی

✅ “دانش در اولویت است”
روان‌شناسی بیش از هر چیز یک دانش تخصصی است نه یک مهارت ذاتی. این جمله را حتماً گفته یا شنیده‌ایم که «من به همه‌ دوستانم مشاوره می‌دهم، پس به‌نظرم باید روان‌شناسی بخوانم».

در پاسخ به این جمله باید گفت: اول اینکه مشاوره دادن و حرف زدن با «مشاورۀ درست دادن» خیلی فرق می‌کند و هردوی این‌ها با «درمان کردن» از زمین تا آسمان متفاوت هستند. دوم اینکه همین رفتار یعنی «به همه مشاوره دادن» در بهترین حالت می‌تواند نشانه‌ای از مهرطلبی یا شاید میل به کنترل دیگران از این راه باشد، وگرنه کسی که کمترین اطلاعاتی نسبت روانشناسی داشته باشد می‌داند که دستکاری سیستم فکری و هیجانی یک فرد بدون تخصص کار خطرناکی است.

اگر آن شخص واقعا به فکر دوست خود است، او را به سمت متخصص راهنمایی می‌کند و در طول درمان کنارش می‌ماند، نه بیشتر.

معرفی رشته روانشناسی از زبان محمد پویا

روان‌شناس بالینی

✅ “دانش در اولویت است”

روانشناسی بیش از هر چیز یک دانش تخصصی است نه یک مهارت ذاتی.

این جمله را حتماً گفته یا شنیده‌ایم که «من به همه‌ دوستانم مشاوره می‌دهم، پس به‌نظرم باید روان‌شناسی بخوانم». در پاسخ به این جمله باید گفت:

اول اینکه مشاوره دادن و حرف زدن با «مشاورۀ درست دادن» خیلی فرق می‌کند و هردوی این‌ها با «درمان کردن» از زمین تا آسمان متفاوت هستند.

دوم اینکه همین رفتار یعنی «به همه مشاوره دادن» در بهترین حالت می‌تواند نشانه‌ای از مهرطلبی یا شاید میل به کنترل دیگران از این راه باشد، وگرنه کسی که کمترین اطلاعاتی نسبت روانشناسی داشته باشد می‌داند که دستکاری سیستم فکری و هیجانی یک فرد بدون تخصص کار خطرناکی است.

اگر آن شخص واقعا به فکر دوست خود است، او را به سمت متخصص راهنمایی می‌کند و در طول درمان کنارش می‌ماند، نه بیشتر.

لینک منبع: کانال دبیران روانشناسی

معرفی رشته روانشناسی از فضای آکادمیک تا واقعیت

✅ «دانشگاه کافی نیست»

برای روان‌شناس شدن حتی دانشگاه رفتن نیز کفایت نمی‌کند و کسی که می‌خواهد متخصص شود، بهتر است خارج از دانشگاه هم مطالعه کند و دوره ببینید. بعد از آن زیر نظر یک متخصص کاردان و طی یک فرآیند زمان‌مند به سمت روان‌شناس شدن برود.

یک روان‌شناس خوب در کنار دانش، نیاز به بیان درست و دایره لغات غنی و درک درستی از موقعیت‌های انسانی دارد که همه‌ی این‌ها نیز آموختنی هستند ‌و برای همین روی ذاتی بودن آن‌ها تاکید خاصی نمی‌کنم.

یکی در فرآیند رشد و زیستن در خانواده‌ای کارآمد این‌ها را به دست می‌آورد و یکی با مطالعه، تماشای فیلم، تمرین‌ و ممارست. در نتیجه اگر توهم ذاتی بودن روانشناسی را کنار بگذاریم حتما به طور واقعی و پلکانی تلاش می‌کنیم و روز به روز روانشناس بهتری می‌شویم.

 

شما هم اگر استاد، دانشجو یبا علاقمند به رشته روانشناسی هستید، معرفی رشته روانشناسی را به نقل از خودتان در همین مطلب ارسال کنید تا منتشر شود!

منبع :‌ انتشارات مشاوران آموزش